Skoro sva nađena tela su bila u civilnoj odeći. Više desetina tela bilo je bez obuće, nešto manje bez odeće. Novac i dragocenosti nađeni su u zanemarljivom broju slučajeva.

Centar Beograda je s Batajnicom povezan autobuskom linijom broj 706. Tela više od 700 ljudi, kosovskih Albanaca koje su ubili pripadnici srpskih oružanih snaga, bila su zakopana u Batajnici.

MUP Srbije formirao je tajne masovne grobnice da bi prikrio tragove ratnih zločina, počinjenih na Kosovu. Grobnice su kopane rovokopačima i bagerima. Tela su u Batajnicu dovožena hladnjačama i običnim kamionima.

U batajničkim grobnicama nađena su 64 tela dece, među njima i beba između 9 i 12 meseci, kao i fetus star 8 meseci. Eron Beriša ja najmlađa žrtva masakra u Suvoj Reci, u kojem su pripadnici srpske policije ubili 48 članova porodice Beriša.

Značajan porast broja stanovnika Batajnica je doživela prilivom izbeglica iz jugoslovenskih ratova 1990-ih, posebno posle vojne akcije Oluja u Hrvatskoj. Oni koji su uspeli da prežive ratne strahote nisu znali da u novom domu žive u neposrednoj blizini zatrpanih kostiju žrtava iz drugog naroda.

Batajnica je naselje u opštini Zemun, na severozapadnim rubovima teritorije grada Beograda. Po popisu iz 2012. godine, ima 48.600 stanovnika. Etimološki, «tajnica» u imenu mesta nije u vezi s mračnom tajnom koju je režim Srbije iz 1990-ih pokušao da sakrije u više masovnih grobnica u Batajnici.